رویا های تنهائی

به خدا میرسد آنکس که ز خـــود می گذرد

به  هوای نگه دوســــت ز خـــود می گذرد

چـــــه هوسها که به سرمیزندازمخزن شَر

وه چه زیباســـت زمانی که زخودمی گذرد

لـذت لحظه کند هست هــــمه مستان را

لذت عشق  هــمانی که زخــود می گذرد

مست مستم به خدا ازتوچه پنهان کنـمش

مست دیدیم و تو دیدی که زخودمی گذرد

کس حریف من بیدل نشــــود درایــــن راه

گر شود آخر این قصه زخــــــود می گذرد

محرمــــی نیست دراین کار عجبها دارم

لیک مجنون شود آنکس که زخودمی گذرد

تا"رسا" هست و گناه و شب ظلمانی هست

رخصتـــــی .تا به خود آید که زخود می گذرد