پایان زندگانی

گردش روزگار

از درد مگو

تکرار درد

دنیای دیوان

برو خوش باش

ناصح بی خبر

دلهای کباب

گرگ و روباه

گرگ دیدم

حق امامان

والاتر از انسان

لب بدوزانندت

همت مردانه

خوی درنده

خار تو باشد

سرگشتگی دل

کاش ببینم ترا

چون بزاید

بارهای گران

جواب ظلم

ما را فریفتی

الک دولک

خود فریبی

رسم عالم

معجزه ی دو قطره اشک

درس زمانه

درد تنهائی

باید

بهترین درس