رویا های تنهائی

رنــــــگها را می شـــــــــناسم گــــــــــوئــــــــیا

سرخی رنگم زشـــرم دیدنست

زردی رنگم زهجران و غم است

دردهــــــــا را می شــــــــــــــناسم گــــــــوئیا

دردِسر  از اشک دریا گونه است

درددل ای وای صدها گونه است

زهــــــــرها را می شنـــــــــاسم گـــــــــوئـیا

زهر عقرب تیر مژگان تو بود

زهر ماران پیچ زلفان تو بود

عـــــاشـــــــــقان را می شـــــناسم گـــوئــیا

درد لیلی درد مجنون درد یار

غصه ها و دردهاشان بی شمار

 مــن "رســــــــا " را می شــــنـاسم  گـــــــــوئــیا

خویشتن گم کرده اندر سایه ها

کی شود از غصه و از غم رها؟