راست بود اینکه زتو بُبریدم

 

غیر تلخی زتو کی من دیدم ؟

 

غم تو بود نهان در دل من

 

آخرش هیچ نشد حاصل من

 

همچو آتش تومراسوزاندی

 

بر رُخَم عکس غمت بنشاندی

 

هرچه گفتند مرا نشنیدم

 

به ره ورسم ِ وفا خندیدم

 

حالیا نیست مرا راه گریز

 

میکنم با دل غمدیده ستیز

 

حاصلم چیست؟فقط بشکستن

 

باخس و خاربه جان پیوستن

 

ای "رسا" نیست دگرراه امید

 

اندرین راه کسی خیر ندید