رویا های تنهائی

انسان چه کرده است به درگاهت ای خدا

کو را چنین اسیر به بندش کشیده ای؟

یک روز خوش به بخت کسی من ندیده ام

یا خواسته یا نخواسته به بندش کشیده ای

یک روز لذت دنیا و عیش و نوش

یک عمر مبتلای درد به بندش کشیده ای

با دست خویش میبریش به نا کجا

بی اختیار و جبر به بندش کشیده ای

گفتی که قادرم بهمه کار بندگان

با فکر دوزخت تو به بندش کشیده ای

گویا که داده ای تو کمی عقل و هوش را

یارب هزانکه داشت به بندش کشیده ای

مجنون رهاست ،عاقل بیچاره در عذاب

انگار جا به جاست  به بندش کشیده ای

گر بگذری تو از خدائی و ما را رها کنی

دیگر رهاست آنکه  به بندش کشیده ای

باور کجا کند که بهشتی در آن سراست؟

گفتا "رسا" توئی که به بندش کشیده ای

#گیتی_رسائی