رویا های تنهائی

زبس نامردمی دیدن ز گردون

شدم حسرت کش احوال مجنون

خوشا مجنون که دردش عاشقی بود

نشانش از جهانی فارغی بود

نبودش عصه و درد زمانه

بخود مشغول و حال عاشقانه

به جز خود غافل از هر انجمن بود

اگر غم بود ني از بیش و کم بود

دلم خونین ز رنج این و آنست

زدرد کودک و پیر و جوانست

ز کوتاهی دستم در عذابم

خرابم من خرابم من خرابم

به خود گفتم چو آه از دل براید

به درگاه خدا شاید ، نشاید

نشیند آه سردم  بر دلش بار

بگیرد آه مظلومان ز کفار

ولیکن سینه اش خالی ز دل بود

از این روحرفهایم آب و گِل  بود

سرشکم خون شد از چشم من افتاد

"رسا" کی دیده  در دنیا دلی شاد

بترسیدم که گردد بد ز بدتر

صلاحم بود برگردم ازین در

#گیتی_رسائی