رویا های تنهائی

مرنجانم ، بترس از سوز آهم

که تنها عشق تو باشد پناهم

پشیمانم ولیکن نیست چاره

نصیحت میکنم خود را هماره

بس است دیگر ز راه رفته باز برگرد

که باید از چنین عشقی حذر کرد

نباید دل به هر نامهربان داد

بهر بی چشم و رو روح و روان داد

غلط باشد سپردن دل به ناکس

گلاب عشق دادن پای هر خس

به تنهائی همان بهتر بمیری

که خفت بهر عشقی را پذیری

"رسا" سوزد دلش بر عمر رفته

چنان آهن به آتش گشته تفته 

#گیتی_رسائی