تا به کــی باید اسیر و بنــــده بود؟

دســت بسته نادم و شرمنده بود؟

تا به کی باید دل از دنـــیا بُریــــد؟

آنچــــــه را می دید می باید ندید؟

تابه کی باید دلی دیـــوانه داشت؟

باهـــــزاران درد مــی باید گداخت؟

تا بــــه کی باید شرابی تلخ خورد؟

درد را درسیـــــه پنهان کرد و خورد؟

تا به کی بایـــــد ز یاران دور بــــود؟

دســــت و پا بســـته اسیـر زور بود؟

تا به کی باید بحسرت چشم دوخت؟

مثل آتش شد درون خویش سوخت؟

تا به کی بــــاید به زنـدان خو گرفت؟

لب به دندان ازخوشیــــها رو گــرفت؟


تا به کی باید" رســــــا"درد آزمـــود؟

بـــــود .امــــــا حــسرتش نابود بود