از نالـــــه من ترا خــــبر نیـــــست چــرا؟
بــــــردیده ات از غمـــــم اثر نیست چرا؟

بـــــی تابی من تـــــرا نمی ســـوزاند؟
از کــــــوچه دل ترا گذر نیــــست چـــرا؟

گفـــــتند که در غمت شدم باده پرست
از خـــــوردن مــــی مرا ثـمر نیست چرا
؟
دلبــــــستگیم به تو فزون از حد اســت
با اینــــــهمه از تو یک نظر نیــست چرا؟

گفتـــــم که دلت به حیــله ای نرم کنم
ای وای که حـــــیله کارگر نیـــست چرا؟

از دیـــــده و دل نمیـــــروی در عجــبم
چون آتـــــشم و به تو شرر نیست جرا؟

ایــــکاش کمـــــی زدردم آگـــه بودی
ســـــودا  زده ام ترا ضـــرر نیست چرا؟

تاکــی بنشیــنم منِ حــــسرت زده زار؟
در شام سیاه من قمر نیــــــست چرا؟

پروانـــــــه صفت در آتشت سوخته ام
بر ایـــن تـــــنهء پیر تبر نیـــــست چرا؟

گویند "رســــا" زناله ات کو ثــــــمری؟
زین عشق بغیر شور وشر نیست چرا