رویا های تنهائی

تا کـــــی به تو من نــــــیاز دارم؟؟

تـــــا پیـــــش خــــدا نـــــماز دارم

جانم شــــــدی و به دل نشستی

در بــــــر زخ این و آن ببـــــــستی

هـــــرکس که بدیده ام نظــر کرد

تیـــــری شـــــدو از رخُت گذر کرد

گـــــشتم چو اســـیر و بندهء تو

بــــودم به قفـــــس پرندهء تـــو

بـــــــودی تــــو اگر دَمــی بَرِ من 

مــــــن بنده بُدَم تو رهــــــبر من

دیــــــدند هــــــمه اسیـــر بندم

پابستــــــه و دســــــت در کمندم

مجــــــنون شده ام هـــــوس ندارم

پا  از قفــــــسم بـــــرون گـــــذارم

در چــــشم "رســــــا" تو یک جهانی

هـــــر چنـــــد که قدر او ندانــــــی