قسمت هرکس

 

خیال خوش

 

دلبر نَسِزد  جور و جفا پیشه کند

 

باید که به کار خویش اندیشه کند

 

ما را به خیال خوش نمودست اینجا

 

دردیست نهاده تا به جان ریشه کند

 

گیتی رسائی

رسم این جهان

بهتر که احساسی نباشد، سنگ باشم

 

اسیر دســـت باد و تیشه هستم

 

ز رسم این جهان اندیشه هستم

 

پــــــرو بالم فراخ و دیده پـــــــر نور

 

چو شیری پای بست بیشه هستم

 

گیتی رسائی