وصله های غم

خنده دیوانه

درمان کرده ام من

دل باید بسوزد

من تو شده ام

 

کار پاکان

 

سوختن جز کار پاکان نیست

 

کار هرکسی

 

این چنین سوداگری

 

باید ز شمع آموختن

 

#گیتی_رسائی

مادرم رفت

 

چنـــــد سالیســـت مادرم مرده

 

خون دل خــورده ، بار مـــــا برده

 

درد خـــود گفت .گوش مـا کر بود

 

همــــچو دروازه گـوش ما کـــر بود

 

دل جــــــوان بود و ما جـــوان بودیم

 

او چــــــو دریا عمــــــیق و ما رودیم

 

لحـــــــن بد،کارِبد، نــمــــــایش بـــد

 

سیـــــــنه اش بود پیـــش طوفان سد

 

لـــــب فرو بســته بود و خون می خورد

 

من نفــــــهمیدم او چــــه سان میمرد

 

ذره ذره چــــــو شمـــــــع مــی افروخت

 

خنـــده بر لب ولی دلش می ســـــوخت

 

تـــــــــا زمانــــی که بــــــود در بَرِ مـــــــا

 

دردهایـــــــش نهــــــــان و نـــــــــا پیــدا

 

رفــــــت چون باد و بــــــــا صبا پیــــوست

 

حال دانـــــــم که از غـــــــم مــــا رَست

 

حال دانم چـــــه ها به گوشــــــم گـفت

 

ازهـــــــزاران یکی به لــــــب ننهــــــفت

 

حال دانم چه ســـــان دلش می سوخت

 

سوز در دل نهــــــفت و لب می دوخت

 

حـــــــال دانم چگـــونه سر میکــــــــرد

 

باغم و درد شـــــــب ســـــحر می کرد

 

حال دانـــــم یکــــــی ز صـــــــدهایش

 

مــــــی زدم بوســـــــه کاش برپــــایش

 

بـــــــــود نوری که زود پـــــــایان یـــــافت

 

از بَرِ مــــــــا به بیکـــــــــرانها تافــــــــت

 

ای دریـــــغا"رســــــــا" کنــــون دانــــــی

 

که پـــــــرید از قفــــــس بـــــه آســــــانی

 

لیـــــــک درمـــــانــــــــده ام ز کـــــــــردارم

 

مـــــــــــــــــادرم رفــــــــت و من گرفتـــارم