غوغای گل

نداری رحم

 

ساز عشق

سلام بی جوابت پر ز عشق است 

 

چو آئینه نگاهت پر ز عشق است 

 

اگر چه حال و روزم را ندانی

 

ولی دانم هوایت ساز عشق است 

 

#گیتی رسائی

 

 

 

ندارم شکایت

 

نگاهت کرد روزم را شبانگاه

 

نبودم از خود و از خویش آگاه

 

مرا برق نگاهت داد بر باد

 

چه سود از اینکه گویم داد و بیداد؟

 

گناهی گرده بودم شاید آنروز

 

چنین گشتم اسیرِ درد جانسوز

 

نمیدانی از آندم تا به امروز

 

شده روزم چو شب پر آه و پر سوز

 

تو با این درد ها ناآشنائی

 

مرا آتش زده درد جدائی

 

نگانت بود شاید ناخود آگاه

 

ولیکن سوخت جانم را چه جانکاه

 

عجب دارم هنوزم در گدازم

 

ولی باید بدین سودا بسازم

 

"رسا" گمگشته زاندم در نگاهت

 

ولی شادم ندارم من شکایت

 

#گیتی_رسائی

خودم کردم

 

من اندر دادگاه عادل عشق

 

شکست سخت خوردم از نگاهت

 

ولیکن خوشدلم . زین درد جانسوز

 

 که خود کردم نبوده این گناهت

 

#گیتی_رسائی

فریاد زدم

 

هم تو نگاه کردی

 

هم من نگاه کردم

 

تو با نگاهت حرفها زدی

 

و من وقتی تو رفتی

 

با نگاهم فریادها زدم

 

#گیتی_رسائی

چشم براه

 

 لحــظه ها را نازنینم من به یادت  مـــــی سپارم

 

خویشـــــــتن را دست رویا  و خیالت می ســپارم

 

گـــــــــرمــــم و،  آتــــــش به جانم بــــــی قرارم

 

گه  دل بشکسته ام را من به  دستت می سپارم

 

یادچشـمان سیـــــــاهت لحــــظه ای ترکم نکرده

 

هـــــــــرزمان هرلحظه را بر یاد چشـــمت می سپارم

 

رنگ مـــــی بازد رُخم یاد نـــــگاهت وای برمــــــن

 

رنگ و روی صـــــــــورتم را مـن به یادت می سپارم

 

یاد آن روزی  که بودی یکــــــــه تازجســـم و جانم

 

لیک اکنون خاطــــــراتــــت را بجــــــایت می سپارم

 

گرنشان خـــواهی زعشـــــقم سینه ام باید شکافی

 

مــــن تمــــام هســـــتی ام را بر نگاهت می سپارم

 

گرچه ار عمرم نمانده لحظه ای یامـــــــاه و ســــالی

 

این فروغ نیـــــــمه جان را مـــــن به پایت می سپارم

 

کی بیابی چـون "رســــــا" را؟خودنمی دانی عزیزم

 

تا که باشم  من  به دنیا چشم به راهــت می سپارم