نا پخته عشق

با یاد دلخوشیم

 

قصه ی بی پایان

 

شبها غم تو شود مرا مونس جان

 

من ناله کنم زتو، کند او درمان

 

با وعده ی دیدار ِ تو شادم سازد

 

هیهات که این قصه ندارد پایان

 

#گیتی_رسائی

نا مردمانی

 

وعده ی صد دانه دادی 

 

تا که افتادم به دام 

 

اینهمه نامردمیها را 

 

کجا آموختی؟

 

گیتی_رسائی

همانم به خدا

وای بر من که شده درد تو درمانگاهم

 

با نگاهی به تو، از عمر خودم می کاهم

 

در دلم نیست دگر جز هوس دیدن تو

 

در مسیر نگهت نرم و سبک چو کاهم

 

یادآن روز که از عشق تنم سوزان بود

 

هر نگاهت بخدا بهر دلم درمان بود

 

رفته ای ، باز هوا و هوسم دیدن توست

 

گردش دیده ی من همره چرخیدن توست

 

در هوائی که تو بودی نفسم می گردید

 

همچو بارانی و ،امید به باریدن توست

 

یا آن روز که با قطره دلم دریا بود

 

چون تو بودی همه جا در نگهم زیبا بود

 

حال رفتی و دلم خانه ی غمها شده است

 

غم هجران تو بر دیده هویدا شده است

 

هم دیدند چه سان سوخته بال و پرمن

 

در درون دل رسوا شده غوغا شده است

 

وقت رفتن دل من زیر قدمهای تو بود

 

خم اگر گشت تن من، ز ستمهای تو بود

 

برو دیگر زتو و عشق تو سیرم به خدا

 

هوسم بود به پای تو بمیرم به خدا

 

لاف بیهوده نباشد سخانم به خدا

 

هرچه دادم به تو من وعده ، همانم به خدا

 

گر"رسا" رفت خدا شاهد گفتارش بود

 

چه کسی گفت که این درد سزاوارش بود؟

 

#گیتی_رسائی

وعده

 

کجا دردی دوا کردی تو از من؟

 

از آن روزی که چشمم بر تو افتاد

 

هزاران بار مُردم زنده گشتم

 

فقط با وعده می کردی دلم شاد

 

#گیتی_رسائی

دنیای عاشقی

 

با یک نگاه

 

ای دل غافل  چه کرده ای؟

 

این بود ؟

 

وعده ی دنیای عاشقی؟

 

#گیتی_رسائی